Dat je nog half in Nederlandse tijd
leeft is prima, lekker vroeg wakker. Maar als je er dan ineens echt
op tijd uitmoet... dat is dan weer niet ingepland en blijkt lastiger!
Om 0815 bij De mangroves zijn. Zonder
Tristan en Sebas die een dagje “no sun' opgelegd hebben gekregen.
Eén voordeel; zo leren we de waarde van sunblocks, caps en
shirts kennen in dit weer... We gaan dus een ochtendje mangroves
verkennen!
Na Elly weer lekker te hebben
geknuffeld (die vond dat ik vééééél te wakker was voor zo vroeg
op de ochtend, imagine that...) heeft George ons meegenomen de mangroves
in. Peddelend door één van de mooiste natuurgebieden van Bonaire.
Genieten van al het kleine leven onder je kano. Het lijken
onpeilbare dieptes, maar het heldere water en de donkere bodem spelen
je parten. Verderop, waar het turtle gras staat en plekken met zand
zichtbaar zijn, zie je pas echt hoe helder het water is.
Onverwacht, maar in de mangroves geen
muskiet tegen gekomen. Onder onze tafel in het appartement schijnen
er meer te leven... Wat we wel veel zien is dus visjes... klein en
kleiner, maar ook groot en groter. Na een lange peddeltocht door
diverse kanaaltjes en over verschillende stukken meer open water de
kano's aangelegd voor een snorkeltrip. Jammer genoeg stond vandaag de
stroming in het kanaal verkeerd... dus we moesten met de stroom mee
met als gevolg dat het zand, opgeworpen bij het uitstappen, door het
kanaal het zicht wat vertroebelde. Toch bleef het een heerlijk
gezicht, alle vissen onder de mangrove wortels. Als klapper nog een
grote kreeft die verstopt zat tussen de wortels en een paar
barracudas.
Onderweg nog een ontmoeting met een
jonge flamingo die van de grope was afgedwaald en een schildpad die
even nieuwsgierig zijn (of haar?) kop boven water stak. Een geslaagde
ochtendbesteding!
Na het oppikken van rood en roder en
een lunch at the appartement. Maar eens op tour around the island
van Hato via Caribbean Club en Karpata naar Rincon.
Bij Caribbean club even ondergronds. De
halve grot/ inzinking die vroeger prominent aanwezig was, ligt nu
verscholen in de mundi. Een borrel aan de bar en door naar 1000
steps voor een snorkeltrip.
Door naar Karpata. Wat ooit een trots
landhuis was is nu een vervallen ruïne. Wat een zonde. Zo ga je toch
niet om met je geschiedenis? Overal groeit het groen (oké.. bruin) door de gebouwen, de daken zijn ingestort en de houten vloeren verrot.
Schande in het kwadraat. Een plek die zo mooi is gelegen, waar zoveel
mogelijk is: Daar zou je met een long lease toch een heerlijk project
van kunnen maken. Gemiste kans... of zou ik daarvoor naar Bonaire
terug kunnen komen?
En laatste stopplaats is dan natuurlijk Rincon. Nog even langs de
kadushi distillery om te proeven hoe je nu drank van cactussen maakt.
Dat is ze goed gelukt! Wederom een paar theorie lessen over het
proces, we hebben een leerzaam dagje vandaag. Ook mooi om te zien dat
de oude bioscoop in ere wordt hersteld. Daarna maar een hapje eten
bij de sneck. Biertje, dorpelingen en stoba met moro: wat heb je nog
meer nodig?
Relaxed terug naar Hato via de
hoofdweg. Weer een dagje genoten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten