3: Nog eventjes wachten....

Op zaterdag kwam even de zon voorbij, maar die trok zich gelukkig weer snel terug achter het wolkendek. Veilig denk je dan dus, voor je tere hollandse huidje... Niets is minder waar, kwamen we in de loop van de dag achter.

De dag begon sportief. Om 10 uur afgesproken om een balletje te gooien met de Bonaire barracuda's. Het waterpolo en zwemteam dat op Bonaire voor het waterpolovertier zorgt. En zowaar; Ik bleek niet alleen drijf vermogen te hebben, maar zelfs voortbewegen ging nog goed. Gooien behoort weer tot de mogelijkheden, k moet maar weer gaan spelen!

Voor ik nu helemaal enthousiast wordt... het was natuurlijk in de zee met aflopende bodem waar ik rustig op mijn teentje kon staan tussen het koraal. Erik dobberde als vanuits in het doel en Grasje gaf her en der een spurtje om aan te tonen dat ze toch wel wat in haar mars heeft. Met Tristan en Sebas als gewillige vleugelspelers en Tanja als fluitist kon Esther zich concentreren op haar taak als scorebord. Nuttige zaterdagochtend!

Na een wedstrijdje ballen uiteindelijk op de kant maar afgesproken om woensdag nog eens langs te komen. Schijnbaar waren we toch niet zo slecht als we zelf dachten. Of zouden ze veldvulling zoeken?

Daar kwamen al de voortekenen dat zee, zwemmen een aanslag is op je huidskleurtje: Ondanks het wolkendek waren de ruggen en schouders al aardig op kleur... en dat zou alleen maar erger worden...

Van Playa door naar Jibe. Want als we dan toch willen chillen op de antillen, dan was dat vroeger al een goede spot, dus waarschijnlijk nu ook nog wel.

Natuurlijk niet zonder tussenstop! Want via Nikiboko naar Jibe brengt je langs de weg naar Lac, en daar kun je natuurlijk niet langs zonder Elly gedag te zeggen! Heerlijk om haar even te zien. Van de week nog maar eens op herhaling, want door een kleine interne verbouwing bij El was het maar van korte duur.

Jibe bleek nog altijd een geslaagde spot! De hutjes van drijfhout waren er nog, weliswaar iets uitgebreid, en de bar bleek een heerlijke hangout te zijn voor de middag.

Wel bleek al snel dat de hoek van de bar weliswaar voor ons gemaakt was als hangplek, maar dat ook de bar hier wat zwakheden vertoonde... Of zou er meer aan de hand geweest zijn? De drank bleek zodanig gepositioneerd te zijn dat zowel Gras sr als tall Hemingway het lukte om een glas met inhoud over de bar te verspreiden. Zonde van de goede drank....

Daarna nog even in de zee gedobberd in het pislauwe water ( blij dat we daar niet hoefden te ballen) op de zachte zandbodem (zou pink beach alweer bestaan ). Wat een heerlijk mooi zand is het! De route via Belnem naar “the appartment” genomen.

Dan het avond eten... Na lang gezocht te hebben hadden we een beslissing genomen. Op weg naar het restaurant! Maar... onderweg kwamen we dus de pizzajoint tegen... enne... dus... werd het pizza.

Vandaag RotaRalley!!