4: Aap Noot Mies...

Zondag stond in het teken van de RotaRally. Geen “hoe kom ik zo snel mogelijk over Bonaire” maar meer een “welke ingewikkelde route moet ik nu nemen” rally. De ochtend stond in het teken van een ingewikkeld schema van plaatjes, aanwijzingen en nummers. Jammer genoeg zonder Tristan en Erik: Tristan had de tropische zon ten volste ervaren en Erik offerde zich op. Want een rally door de zon zou Tristan nog meer op het niveau gekookte kreeft hebben gebracht.

Vanaf de start bleek al dat we de nodige ervaring misten. Rosalie en Erwin wensten ons alle succes vanaf de start en die hadden we ook echt wel nodig. Na 23x de eerste aanwijzing te hebben gevolgd hadden we het door, dachten we... al met al bleek het verhaal voor ons veel aanknopingspunten te hebben, maar daarnaast nog veel meer hoofdbrekens. Op diverse plekken bleken we meermalen dezelfde bocht te moeten maken, onszelf in herhaling een route te moeten laten rijden en diverse keren werd een “ooooooohhhh zo!!” gehoord in ons chinese monster.

Veel verbazing onderweg ook over de puinhoop die we nog altijd weten te maken van onze kunuku. Man, wat jammer! Los van het zwerfvuil ook op veel plekken het gedumpte overtollige puin, huisraad en andere zaken die echt geen plek horen te hebben in de knoek. Zonde! Ta bo Isla, bo mama! Be Careful with her!

Na veel omzwervingen wisten we uiteindelijk Maiki Snack te bereiken. Een korte lunchbreak bracht ons op het traject van bolletjes en pijltjes... HELP! Maar gelukkig waren Tanja en kleine Gras hier snel op ingespeeld, zodat uiteindelijk zonder veel problemen het stadion werd bereikt. Daar begon toen pas echt de beproeving. Vind drie locaties (dat ging me erg goed af) en een aanwijzing... WELKE?? Echt... Nee.. NIET! Dit achter ons gelaten te hebben, werd het volgende traject ingezet... Via het leesplankje een route volgen die was samengesteld op basis van … Noway, forget it, laat maar, word nix... we hebben alle kanten van het stadion gezien en toen maar besloten om de twee thuisblijvers op te halen om naar de bbq te gaan op Te Amo beach. \

Daar nog heerlijk nagenoten en de nodige tips en trics geleerd... niet dat we waren rond gekomen, maar we begrepen wel ietsje meer van de route.. net te laat: Volgend jaar maar weer met Jan en Mar rjden misschien...

Na terugkomst bleek de sleutel van één van de appartementen pleite te zijn. Een grote zoektocht leverde veel ouwe rommel op van voorgaande huurders (schoonmaken is nu eenmaal een kunst) maar geen sleutel. Na veel gezoek, de meeste telefoonnummers in het boek bleken achterhaald, bleek uiteindelijk de beheerster toch nog ergens te traceren. Ook de kids konden weer op hun eigen bed slapen!\

Nog even langs Mentor (Dank Jan Kees voor de bonairesnecks.com site! ) voor een late nite snack en ook de zondag is alweer achter de kiezen. Op naar het volgende avontuur: De mangroves!